Όλα αυτά είναι βεβαίως ενδιαφέροντα ως... εγκυκλοπαιδικές γνώσεις αλλά, όπως και να το κάνουμε, αυτό που έχει τελικά σημασία σε τέτοιου είδους αυτοκίνητα είναι πώς μεταφράζονται όλα αυτά τα τεχνικά στοιχεία στη συμπεριφορά του αυτοκινήτου στο δρόμο και πόσο απολαυστική είναι η οδήγησή του. Κατ' αρχάς η θέση οδήγησης (χαμηλωμένη σε σχέση με τα απλά Civic) είναι πολύ καλή, το μπάκετ κάθισμα στηρίζει σωστά το σώμα και προδιαθέτει για σπορ οδήγηση, ιδιαίτερα όταν βρίσκεσαι σ' ένα περιβάλλον σαν την πίστα. Το δεύτερο στοιχείο που υποπίπτει στην αντίληψή σου από τα πρώτα κιόλας μέτρα μόλις ξεκινήσεις, είναι το εξαιρετικό κιβώτιο, ακριβέστατο και με άψογη αίσθηση, έχοντας βρει την τέλεια ισορροπία ανάμεσα στην ανάγκη να μη σφίγγει δυσάρεστα στις γρήγορες αλλαγές, αλλά και να μην είναι υπερβολικά μαλακό, ώστε να αισθάνεσαι το «κούμπωμα» της ταχύτητας. Ο κινητήρας είναι προφανές από τα τεχνικά του χαρακτηριστικά ότι είναι πολύ δυνατός κι επιταχύνει το αυτοκίνητο με πολύ γρήγορους ρυθμούς, θα παρατηρήσουμε απλώς ότι αρχίζει να δίνει την αίσθηση της δύναμης που πραγματικά έχει πάνω από τις 2.500 στροφές και μέχρι το όριο της μέγιστης ισχύος του. Αυτό είναι κάτι που είναι μάλλον φυσιολογικό για ένα σπορ αυτοκίνητο, απλώς το αναφέρουμε για να επισημάνουμε ότι ακόμα και με όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα που έχουν εξελιχθεί, τελικά δεν υπάρχει ακόμα μια αποτελεσματική λύση για την απόλυτα γραμμική λειτουργία των κινητήρων με τούρμπο από πολύ χαμηλά. Μέσα στην πίστα, πάντως, οι επιταχύνσεις από στροφή σε στροφή ήταν καταιγιστικές, σε βαθμό που προλάβαινες να κάνεις και δεύτερη αλλαγή ταχύτητας ανάμεσα και στις πιο κοντινές μεταξύ τους!
Εκείνο που σίγουρα εντυπωσιάζει, είναι το γεγονός ότι ένα προσθιοκίνητο αυτοκίνητο μπορεί να βάζει τόσο αποτελεσματικά στην άσφαλτο 310 ίππους, χωρίς συμβιβασμούς στην ακρίβεια της συμπεριφοράς του και χωρίς να «τραβάει» ανεξέλεγκτα από εδώ κι από εκεί στο πάτημα του γκαζιού. Σ' αυτό συμβάλλει βεβαίως και το αποτελεσματικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης, που «κλειδώνει» πολύ γρήγορα όταν δημιουργείται η ανάγκη και, σε συνδυασμό και με το σύστημα «υποβοήθησης ευκινησίας», κατευθύνει με ακρίβεια το αυτοκίνητο εκεί που θέλει ο οδηγός, χωρίς υστερίες. Κάτι στο οποίο βοηθάει και το εξαιρετικό τιμόνι, που είναι ακριβέστατο, γρήγορο και με πολύ καλή αίσθηση, επιτρέποντας στον οδηγό να επιλέγει με μικρές κινήσεις και χωρίς μεγάλη προσπάθεια τις αλλαγές πορείας που θέλει να κάνει και παίρνοντας αμέσως ακριβείς πληροφορίες για το πως το αυτοκίνητο ανταποκρίθηκε στις εντολές του. Τέλος, τα φρένα στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων και δεν έδειξαν να κουράζονται μετά τους απανωτούς γύρους στην πίστα από τους 20 δημοσιογράφους που ήταν παρόντες στην εκδήλωση! Αυτό που έχει πλέον χαθεί είναι ο έντονος σπορ ήχος που είχαν παλιότερα τέτοια αυτοκίνητα, που είναι πλέον πολύ πιο «ήπιος», παρά την προσπάθεια που έχει γίνει από την εταιρεία για ενίσχυσή του με διάφορες ρυθμίσεις στην ακουστική του κινητήρα. Αλλά εδώ δεν είναι πια ίδιος ο ήχος στην Formula 1, ήταν δυνατόν να μείνει αλώβητος ο ήχος του Type R;! Πάνος Φιλιππακόπουλος
|