ΜΟΝΙΜΕΣ ΣΤΗΛΕΣ :: ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ::

Επειδή ο Θεός αγαπάει τον κλέφτη, αλλά αγαπάει και το νοικοκύρη, η πρόσφατη απόρριψη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή της χρηματοδότησης του εγκληματικού σχεδίου για πεζοδρόμηση της λεωφόρου Πανεπιστημίου στο κέντρο της Αθήνας μας έσωσε, προσωρινά τουλάχιστον αλλά ας ελπίσουμε και οριστικά, από μία παρέμβαση που θα δημιουργούσε τεράστια προβλήματα σε μία ήδη πολύ δύσκολη πόλη. Το εκπληκτικό είναι, ότι ακόμα και τώρα οι υποστηρικτές αυτού του έργου που αποφασίστηκε με απίστευτη επιπολαιότητα, εξακολουθούν να υποστηρίζουν ότι πρέπει να γίνει κάθε προσπάθεια για την πραγματοποίησή του. Δεν φτάνει δηλαδή που προώθησαν ένα έργο το οποίο θα δημιουργούσε ασφυξία σε μία πόλη με μεγάλο κυκλοφοριακό πρόβλημα και έλλειψη επαρκών δρόμων, θέλουν και να το υλοποιήσουν διοχετεύοντας πόρους από τα έσοδα ενός χρεοκοπημένου κράτους που δεν μπορεί να χρηματοδοτήσει ούτε βασικές ανάγκες των πολιτών του. Και φυσικά ο αρμόδιος υπουργός, που όπως όλοι οι πολιτικάντηδες εντυπωσιάζεται από κάθε φαραωνικό έργο βιτρίνας, χωρίς να μπαίνει στον κόπο να εξετάσει τις επιπτώσεις του, έσπευσε να δηλώσει ότι θα γίνει κάθε προσπάθεια για υλοποίηση του έργου στο μέλλον.

Είναι εκπληκτικό το πώς στην Ελλάδα λαμβάνονται αποφάσεις για έργα ή παρεμβάσεις στη λειτουργία των πόλεων, με εντελώς αποσπασματικές μελέτες τοπικού χαρακτήρα ή με αντιγραφή αντίστοιχων παρεμβάσεων στο εξωτερικό, που γίνονται κάτω από εντελώς διαφορετικές συνθήκες. Έτσι μας φόρτωσαν π.χ. και το τραμ, ένα μέσο εντελώς ακατάλληλο για μεγαλουπόλεις σαν την Αθήνα, επειδή το είδαν και τους άρεσε σε κάποιες μικρομεσαίες ευρωπαϊκές πόλεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, τα μόνα που μπορεί να έλαβαν υπ' όψη είναι ίσως η ανάγκη κάποιων εργολάβων για πρόσθετα έργα, η αύξηση της τιμής ορισμένων εμπορικών ακινήτων στο κέντρο, ίσως και η απαλλαγή ορισμένων «αριστοκρατών» που κινούνται και εργάζονται στην περιοχή από την πλέμπα που σήμερα τους εμποδίζει να πιουν με την ησυχία τους τον καφέ τους. Το ότι αυτό θα επηρέαζε προς το χειρότερο τη ζωή των υπολοίπων 4 εκατομμυρίων Αθηναίων, κόβοντας την πόλη στη μέση, δυσκολεύοντας την επικοινωνία και δημιουργώντας κυκλοφοριακή ασφυξία με ατελείωτα μποτιλιαρίσματα σε δεκάδες μικρότερους δρόμους, πολλοί από τους οποίους βρίσκονται σε περιοχές κατοικίας, δεν φαίνεται να τους απασχόλησε και πολύ.

Υπάρχει όμως και κάτι ακόμα πιο εξοργιστικό και χαρακτηριστικό του πως όλοι αυτοί οι «οραματιστές» μελετητές, οι επίδοξοι ευεργέτες και οι πολιτικοί που αξιοποιούν τις προτάσεις τους για να κάνουν φιγούρα, είναι έτοιμοι να σπαταλήσουν για έργα βιτρίνας δεκάδες εκατομμύρια απαραίτητα για πολύ πιο επείγουσες ανάγκες. Είναι το γεγονός ότι η συγκεκριμένη μελέτη προβλέπει την επέκταση του τραμ στη συγκεκριμένη περιοχή, που ήδη εξυπηρετείται από το μετρό και θα εξυπηρετείται ακόμα καλύτερα στο μέλλον και από την προγραμματιζόμενη νέα γραμμή του. Αυτό είδαν οι Ευρωπαίοι και έφριξαν. Σου λέει, "Εδώ πνίγεστε γιατί δεν έχετε αντιπλημμυρικά, είσαστε στον 21ό αιώνα και δεν έχετε ακόμα ένα σύγχρονο σιδηρόδρομο για να εξυπηρετεί τις μεταφορές σας (δεν έχουμε καν γάζες στα νοσοκομεία, θα προσθέταμε εμείς) Και θέλετε να ξοδέψετε τόσες δεκάδες εκατομμύρια για να φτιάξετε τραμ εκεί που περνάει το μετρό; Και περιμένετε για αυτό να σας δώσουμε χρήματα εμείς; Δεν υπάρχει περίπτωση." Και το θέμα έληξε έτσι απλά.

Πολλές φορές κατηγορούμε τους Ευρωπαίους ότι είναι πολύ άκαμπτοι στον τρόπο σκέψης τους, και μερικές φορές πράγματι είναι, τουλάχιστον όμως εξακολουθούν να έχουν επαφή με την κοινή λογική. Και αυτό που σίγουρα κάνουν στις δικές τους χώρες και εφαρμόζουν κι όταν εξετάζουν για χρηματοδότηση ευρωπαϊκά έργα, είναι οι ευρύτερες επιπτώσεις τους, το πιθανό όφελος που θα προσφέρουν στο σύνολο της κοινωνίας, αλλά και η σχέση του κόστους προς αυτό το όφελος. Λεπτομέρειες που αποτελούν ψιλά γράμματα για τους πολιτικούς φωστήρες που μας οδήγησαν στην χρεοκοπία. Ας φροντίσει, λοιπόν, ο υπουργός Υποδομών να ξοδέψει τα λίγα χρήματα που έχει για να κάνει πιο υποφερτή τη ζωή των κατοίκων των πιο υποβαθμισμένων περιοχών της Αθήνας και ας αφήσει τα μεγαλεπήβολα σχέδια για την Πανεπιστημίου, η υλοποίηση των οποίων μπορεί να βολεύει κάποιους κερδοσκόπους, αλλά θα έκανε ακόμα χειρότερη τη ζωή των υπολοίπων..._Π.Φ.